W pięknych, poindustrialnych wnętrzach Białej Fabryki Ludwika Geyera, obecnie Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, od 8 października trwa 17. Międzynarodowe Triennale Tkaniny. Tegoroczny tytuł ekspozycji to „Stan splątany”. Pojęcie to, zaczerpnięte z fizyki kwantowej, miało obrazować sytuację, w której znaleźliśmy się w ostatnich latach z powodu pandemii, izolacji, wojny i innych trudnych wydarzeń. Jednocześnie nawiązuje do jednego z etapówwykonywania tkanin. Dodatkowo, wystawę podzielono na cztery działy. Zajrzyjmy po kolei go każdego z nich.
- Ucywilizowanie
„Prace w tej grupie pokazują, jak mocno są ze sobą związane zagrożenie i poczucie bezpieczeństwa. Choć przeciwstawne, istnieją nierozłącznie, stając się źródłem impulsów do działań motywowanych nadzieją”. 1
- Stany uobecnione
„Plastyczność naszych wspomnień jest tematem wielu analiz. Zagadką wciąż pozostają procesy budowania tożsamości w oparciu o wspomnienia z dzieciństwa”.
- Ukorzenienie
„Troska o niepewne jutro, zagrożenie konfliktami zbrojnymi, katastrofą klimatyczną i epidemiologiczną, skłoniła artystów do przyjrzenia się gatunkowi ludzkiemu w perspektywie sieci globalnych powiązań międzygatunkowych”.
- Horyzonty rzeczywistości
„ Granice między tymi rzeczywistościami [wirtualnym i realnym światem] dziś się zacierają, a próby ich określenia są działaniem przeciwskutecznym. Światy te należy traktować jako rzeczywistość splątaną. (…) Artyści badają granice doświadczenia rzeczywistości.”
Głównej, międzynarodowej wystawie w przestrzeniach CMW towarzyszy Ogólnopolska Wystawa Tkaniny Unikatowej „Zmęczenie materiału”, prezentująca realizacje młodszych pokoleń polskich twórców. Przygotowany został również bogato ilustrowany katalog, pod redakcją Marty Kowalewskiej, będącej jednocześnie kuratorką tego triennale.
